(شاه گلی به معنای استخر شاهی است) در سمت مشرق شهر تبریز درست در جنوب جاده ی اصلی تبریز به تهران واقع گردیده است. قسمت برجسته این باغ دریاچه مصنوعی آن است که اندازه ی هر طرف آن ۷۰۰ پا می باشد. بر طبق تاریخ محلی شهر تبریز، دریاچه مزبور در سال ۱۷۸۵ میلادی و شاید قبل از این تاریخ، توسط یکی از پادشاهان که نام وی معلوم نیست، احداث گردیده است.
هنگام لایروبی کف استخر متوجه شدند که روی زمین طبیعی قرار داشته و از مصالحی نیز برای پوشاندن آن استفاده نشده است. عمق استخر از سه متر در گوشه شرقی تا نه متر کنار دهنه (خروجی استخر) متفاوت است.
سه اصله نارون در گوشه ها قرار داشت، یک اصله در امتداد محور اصلی باغ در کنار دهنه و دو اصله در طرفین آن. همچنین در ضلع شمال غربی و جنوب غربی درختان سنجد در یک ردیف کاشته شده بودند.
باغ در ضلع جنوبی استخر در تراس هایی به طرف بالا ادامه می یابد که دو رشته پله در طرفین محور اصلی باغ پیاده روی کناری استخر را به تراس ها وصل می کند.
محور باغ منطبق است به جوی وسط که عرض آن ۵۵ سانتی متر است. آب در این جوی از یک مرتبه به مرتبه دیگر به وسیله سنگ هایی یکپارچه که به حالت پله پله یا به صورت شیب تراشیده شده است، جریان پیدا می کند. در هر مرتبه طرفین جوی اصلی کرت ها قرار گرفته اند و این کرت ها نیز به جوی های سنگی با عرض کمتری نسبت به جوی اصلی می رسند.
دو رشته پله بعد از این جوی ها ارتباط پیاده رو را از کنار استخر تا مرتبه آخر برقرار می کنند و بعد از این پله ها نیز همان جوی ها تکرار می شود که آب در این جوی ها بر خلاف سه ردیف وسطی به صورت قایم ریزش می کند.
در انتهای همه مرتبه ها یک ردیف درخت تبریزی کاشته شده بود و درختان تراس ها نیز از نوع درخت میوه بوده است که به صورت متنوع در ردیف های منظم کاشته شده بود. هر کدام از مرتبه ها با توجه به نوع کاشت و شرایط دیگر دارای نام ویژه ای بوده است.
در امتداد محور اصلی پیاده رو از ضلع جنوبی استخر تا وسط آن ادامه پیدا می کند و به محوطه ای که به شکل جزیره در داخل استخر قرار گرفته است می رسد در مرکز این محوطه عمارت شاه گلی قرار گرفته است، بنای هشت گوش مشتمل بر محوطه مرکزی که از هر طرف آن ۱۲ متر است و از هر قسمت ساختمان می توان وارد آن شد.
در میان عمارت نیز آبنمایی وجود داشته است در میان عمارت حوض آبی است که منبعش از بالای کوه است (وقایع الغرور) در کنار پیاده روی ارتباطی و همچنین در کنار محوطه ی یاد شده سنگ های تراش داده شده ای کار گذاشته شده بود و روی آنها گلدان ها جای می گرفته اند.
آب جویی که بر محور باغ منطبق است بعد از رسیدن از مرتبه ها به پیاده روی کناری استخر می رسیده است سپس از زیر آن رد شده و در جویی روی محور باغ به طرف عمارت وسط جریان پیدا می کرده آنگاه به حوض دایره ای شکل در ابتدای محوطه عمارت ریخته می شده است.
شباهت این باغ به باغ تخت جمشید شیراز فوراً به چشم می خورد گرچه مساحت این باغ خیلی زیادتر است. درخت هایی که در اطراف غرس کرده اند مثل حصاری آن را فراگرفته و در نتیجه هرگاه از ایوان کوشک به آن نظر افکنیم مانند آن است که آب استخر بر فراز سطح دره ای که در عقب واقع شده معلق می باشد.
اگر به تبریز سفر کردید غروب ایل گلی را به هیچ عنوان از دست ندهید. ایل گلی به عنوان یک تفرجگاه زیبای تابستانی همواره می تواند در برنامه سفر و گردش شما باشد.
این باغ در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۸۷ به شماره ثبت ۲۴۷۷۴ در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.